Kiedy można mówić o dyskryminacji pracownika? Czego może żądać osoba, która jest dyskryminowana przez pracodawcę lub współpracowników. Sprawdź, z czym wiąże się dyskryminacja pracownika.
Co to znaczy dyskryminacja?
Teoretycznie wszyscy jesteśmy równi. Oznacza to, że nikt nie może być dyskryminowany. Artykuł 32 Konstytucji Rzeczypospolitej Polski stanowi, że wszyscy są równi wobec prawa. Nikt więc nie może być dyskryminowany z jakiejkolwiek przyczyny. W ust. 2 tego przepisu możemy przeczytać dodatkowo, że nikt nie może być dyskryminowany w życiu politycznym, społecznym lub gospodarczym z jakiejkolwiek przyczyny. W skrócie – nie istnieje żaden powód, by usprawiedliwić pogardę wobec drugiego człowieka.
Czytaj także: Mobbing w pracy a prawo
Co więcej, ustrojodawca daje również gwarancje równości ze względu na płeć, o czym można przeczytać w artykule 33 Konstytucji RP. Zostało tam jasno wskazane, że kobieta i mężczyzna mają równe prawa w życiu rodzinnym, politycznym, społecznym i gospodarczym.
Dyskryminacja jest więc traktowaniem ludzi niesprawiedliwie i nierówno ze względu na takie elementy jak płeć, wiek, światopogląd czy niepełnosprawność.
Czytaj także: Kobieta szef – jaka jest?
Dyskryminacja pracownika – najpopularniejsze formy
Mimo że to zjawisko patologiczne to w pracy można spotkać się z wieloma przejawami dyskryminacji. Dyskryminacja pracownika może pojawić się w każdym środowisku, gdzie wokół są ludzie nieprzychylni i nieżyczliwi.
Dyskryminacja pracownika rozpoczyna się już na etapie zatrudnienia oraz negocjowania wynagrodzenia. Zwykle mniejsze szanse na powodzenie w tego typu rozmowach mają młode kobiety. Płeć i wiek dla niektórych przełożonych są wyznacznikiem tego, co można zaproponować pracownikowi. Dla wielu osób nie jest istotne to, jakie kompetencje ma dana osoba, a raczej to kim jest.
Istnieje pewien żart, który doskonale opisuje kuriozum związane z tego typu dyskryminacją. Otóż jeżeli nie jesteś białym, heteroseksualnym mężczyzną w kwiecie wieku, nie licz, że zdobędziesz upragnioną posadę.
Te ambitne kobiety, które walczą o swoją pozycję w świecie czasem muszą liczyć się z tzw. szklanym sufitem, a więc brakiem możliwości osiągnięcia tego, o czym pragną ze względu na swoją płeć.
Dowiedz się również: Kompetencje miękkie – klucz do sukcesu
W nie lepszej sytuacji są osoby niepełnosprawne, które ze względu na swoją niepełnosprawność często są odrzucane już na starcie. Właśnie z myślą o takich osobach stworzono dotacje dla pracodawców zatrudniających osoby z niepełno sprawnościami. To dla nich szansa, by zdobyć wartościowe zatrudnienie bez konieczności tłumaczenia się z tego, jacy są. Dodatkowe utrudnienia, jakie mogą napotkać osoby niepełnosprawne w miejscach pracy to brak możliwości skorzystania z windy czy niedostosowanie przestrzeni lub toalet od osób z niepełnosprawnościami.
W wielu przypadkach źródłem dyskryminacji są znajomi w pracy, którzy wyśmiewają kogoś ze względu na jakąś inność, na przykład z powodu koloru skóry.
Warto przeczytać: Motywacja – czym jest i dlaczego jest potrzebna np. w pracy?
Co można uznać za dyskryminację w miejscu pracy?
Jeżeli jesteś ofiarą dyskryminacji w pracy, pamiętaj, że zawsze masz możliwość obrony. Kodeks pracy w art. 113 uznaje za niedopuszczalną jakąkolwiek dyskryminację w zatrudnieniu. Nie może ona przybierać ani formy bezpośredniej, ani pośredniej. Podczas zatrudniania nie wolno zwracać uwagi na między innymi takie elementy jak płeć, rasę, narodowość, przynależność etniczną i narodową, przekonania polityczne, wiek czy niepełnosprawność.
Powinny się liczyć przede wszystkim umiejętności, kompetencje, np. kompetencje miękkie, a nie rzeczy będące prywatnymi sprawami potencjalnego pracownika. Co więcej, pracownik nie może być również dyskryminowany ze względu na to, w jakiej formie go zatrudniono. To, czy ktoś pracuje na pełny etat czy też na pół etatu nie ma zupełnie znaczenia.
Nierówne traktowanie czy molestowanie seksualne, które jest przestępstwem, to także formy dyskryminacji. Warto o tym pamiętać próbując walczyć o swoje prawa.
Jeżeli Twoje prawa ktoś łamie, możesz udać się do sądu pracy. W ostateczności masz możliwość przedstawienia swojej sprawy także Rzecznikowi Praw Obywatelskich. Dbaj o siebie i swoje prawa.
Polecamy: Jak się przebranżowić?
